| terug naar alle wijnen |
Rood
Intens, aards-fruitig,
elegant, genuanceerd
2016
A.C. Médoc
Cru Bourgeois
€ 12,95 per fles
(volle doos: 6 flessen)
drinken/bewaren tot 2024
Dit is voor mij moderne, toegankelijke Médoc: relatief zacht, intens, elegant, verfijnd, evenwichtig, met genuanceerd, complex- en aards fruit, eikehout, mineralen, balans en een begin van diepgang. Wat zachter en complexer dan zijn voorganger uit 2014.
Medoc, of liever nog Haut-Médoc en dan ook nog de gemeentewijnen zoals Moulis en Saint-Julien etc. waren mijn grote wijnliefdes van het eerste uur.
Die vroege liefdes hebben altijd iets speciaals, ze blijven je bij, maar ze kunnen daardoor ook wel eens onprettig confronterend zijn. Zo had ik er last van dat de afgelopen vijftien tot twintig jaar de weelde in Bordeaux onsympathieke vormen aannam en de commercie, niet alleen wat betreft prijzen, maar vooral wat betreft de stijl van de wijnen roet in het eten gooide.
Bordeaux moest scoren, Parker's wil was wet (en vooral véééél geld waard): veel extract, veel kleur, kracht, extra rijp geoogste druiven, steeds meer Merlot in de wijngaarden, steeds meer opzichtig eikehout, kortom wijnen voor de show en verkoop, wijnen die een leek met veel te veel of loszittend geld gemakkelijk kon inschatten op "kwaliteit", driftig geholpen door allerlei elkaar na-papegaaiende wijnkoopgidsen geschreven door zelf benoemde experts.
Voor een purist geen fijne ontwikkeling: weg die unieke, klassieke, ietwat stugge, complexe, krachtige stijl met veel zuur, lengte, intensiteit, verfijning en elegantie. Prachtig fruit, mineralen, gesloten kracht. Werken (proeven) en als beloning getrakteerd worden op een uitzonderlijke complexiteit, die steeds weer nieuwe facetten blootgeeft, elke keer weer opnieuw als je de wijn proeft en drinkt. Fascinerend en indrukwekkend met ragfijne fruit- en aardse nuances, maar ja, wel met wat zuur en wel met tanninen. Heerlijk bij mooie gerechten, moeilijker te waarderen zonder iets er naast of in blinde proeverijen, want daar scoren de ronde, sappige, gelikte vanille-rozijnen-bommen het hoogste.
Oude Médocs, met name van eenvoudige producenten, daar moest ik het mee doen, geen straf natuurlijk, maar ja, het gemis van nieuwe aanwas, jonge wijnen was toch altijd op de achtergrond aanwezig.
Ik vond genoeg alternatieven buiten Bordeaux, maar helemaal hetzelfde is dat natuurlijk niet. Wel veel betaalbaarder. Verminderde smart zullen we maar zeggen.
Af en toe vroeg ik wel eens monsters aan in Bordeaux, van Fronsac tot en met Médoc, maar warm werd ik er niet van, wel bevestigd dat dit niet meer "mijn" wijnstreek was.
Totdat ik via via een goede Bordeaux producent een naam kreeg van een andere betrouwbare en goede producent: Jérôme Bibey. Toch maar weer proberen, en ja hoor, raak!!
Een lang verhaal, maar ik was weer een beetje terug op het oude nest, het was allemaal wel wat anders, maar het voelde toch goed: eindelijk weer eens een mooie en betaalbare Médoc, nog wel aan de "warme" kant vanwege het zonnige jaar 2010, maar verder klopte alles, balans, fruit, mineralen, aardsheid, concentratie zuurgehalte en nuanceringen met een vleugje, gepast eikehout, alles ter onderstreping van het mooie terroir van de wijngaard. Het was geen klassieke Médoc, maar bood toch wel heel veel van wat ik de laatste jaren had gemist.
Helaas, 2010 raakte uitverkocht, ik had er zo lekker veel van gekocht, maar ja, een positief stukje over Labadie in de Volkskrant, geschreven door Onno Kleyn hielp me snel van de wijn af.
Toen kwam 2011. Ook mooi, maar wel anders. Soepeler, gemakkelijker, zachter, iets minder geconcentreerd, maar wel heel mooi genuanceerd en wel heel erg Médoc, misschien zelfs wel iets méér Médoc van karakter dan de 2010. Niet voor niets in 2014 de winnaar van de Coupe Du Cru Bourgeois du Médoc. Als je de namen van de andere mededingers ziet snap je niet dat deze wijn slechts 13 euro kost. Een veelvoud had ook gekund (maar dan had ik hem niet gekocht).
Toen kwam 2012, redelijke wijn, maar haalde het niet bij z'n voorgangers, de luxere versie met oudere stokken (Pontet Barrail 2012) was wel geslaagd en zeer klassiek Médoc van stijl.
Over 2013 kan ik kort zijn: gewoon matig, Jérôme was maar wat blij dat hij in 2013 geen bio-wijnproducent was, dan had hij helemaal niets (drinkbaars) geproduceerd. Nee, van Médoc mag je wel wat verwachten, dus 2012 en 2013 liet ik lopen.
2014 was een beter jaar, geen topjaar, maar voor een goede wijnmaker een jaar met genoeg kansen. En ja, Jérôme wist er goed raad mee. Een beetje vergelijkbaar met de 2011, iets minder intens en rijk, maar toch heel mooi uitgebalanceerd, elegant en met een heerlijk subtiel geconfijt zoetje in de geur van de rijpe Merlot. Een beetje streng, mooi fris, mooi fruit, mineralig, echt een school- voorbeeld Médoc, begin van diepgang en complexiteit en ook nog lekker. Goede koop, kan ook nog even rijpen.
2015 Labadie kon me niet echt overtuigen en toen kreeg ik lange tijd geen contact meer met deze producent. Hij moest het een periode rustiger aan doen. Eindelijk kregen we weer contact en proefde ik de fraaie 2016, maar het duurder vervolgens weer lang voordat er zaken konden worden gedaan. 2016 is vergelijkbaar in stijl met 2014, maar lijkt ook wel wat op 2010. Elegant, mooi complex, heel typisch Médoc, rijp en fris, elegant en mooi intens. De prijs bleef gelukkig hetzelfde. Zeer het kopen waard!
Druivestokken zijn gemiddeld 35 jaar oud: 40% Cabernet-Sauvignon, 53% Merlot, 3% Petit Verdot, 4% Cabernet Franc, rijping op 25% nieuw hout gedurende 12 maanden.
Van dezelfde wijnmaker heb ik nóg twee wijnen gekocht: le Malbec 2016 en le Petit Verdot 2016. Een experiment waarbij twee niet zulke bekende, maar wel erg interessante Bordeaux-druiven apart tot wijn zijn gemaakt. Indrukwekkend individuele- en fraaie wijnen.
Sinds kort sterk in prijs verlaagd: van € 17,50 voor € 14,00 per fles. En dat is welbeschouwd echt een koopje!
All deze Labadie-wijnen zeer aanbevolen!
© GoedeWijn.info